پروفسور اروين كوجانچيچ كه در ايران حضور دارد، گفت: سيستم عصبي خودكار مثانه، پيام‌هاي عصبي را به مثانه و مجاري ادراري انتقال مي‌دهد و در حس پُر شدن مثانه و تخليه ادرار نقش دارد. وقتي اين سيستم مهم مختل شود، فرد با اين كه مثانه‌اش پُر است، اما احساس ادرار كمتري مي‌كند و ديرتر مثانه را تخليه مي‌كند.
وي خاطرنشان كرد: در مثانه دو فاز پر شدن و خالي شدن ادرار وجود دارد كه در افراد ديابتي دچار مشكلاتي مي‌شود كه كاملاً طبيعي است و چون اعصاب درست پيام را نمي‌رسانند ادرار خوب تخليه نمي‌شود، اما فرد فكر مي‌كند كه كاملاً تخليه شده است. كوجانچيچ با اشاره به وجود زير شاخه نورويورولوژي در اورولوژي گفت: متخصصان نورويورولوژي با تشخيص به موقع اين وضعيت به درمان بيمار كمك مي‌كنند. رييس دپارتمان ارولوژي دانشگاه شيكاكو با اشاره به ارتباط ديابت و مشكلات دفع ادرار، گفت: ممكن است دست و پنجه نرم كردن با چنين مشكلاتي، زندگي و كيفيت آن را تحت تأثير قرار دهد. بيش از نيمي از افرادي كه دچار ديابت هستند، اختلال عملكرد مثانه دارند. وي در خصوص مشكلات بيماران ديابتي در دفع ادرار گفت: مشكلات دفع ادرار با افزايش سن وخيم‌تر مي‌شوند، اما زماني كه فرد ديابت دارد، اختلال عملكرد مثانه و عفونت دستگاه ادراري براي او زودتر رخ مي‌دهد. كوجانچيچ افزود: اين بدان دليل است كه ديابت موجب آسيب به عصب‌هايي مي‌شود كه مسئول سلامت و كاركرد سيستم ادراري است. به‌طوركلي زن‌ها بيشتر از مردها دچار ترشح و يا بي‌اختياري ادرار هستند و اين به دليل ساختار آناتوميك و تغييرات بدن در زمان حاملگي و زايمان است. مردها بيشتر دچار جريان متناوب و انسداد حالب مي شوند. رييس دپارتمان ارولوژي ايلينوي شيكاگو تصريح كرد: ديابت يك بيماري شايع متابوليك در دنيا است و روي دستگاه ادراري تحتاني بسيار اثرگذار است و فردي كه دچار ديابت مي‌شود هم مشكل عروقي پيدا مي‌كند و هم مثانه دچار مشكلات عديده مي‌شود.
